Παράκας

Αρχαίος πολιτισμός γεωργικού λαού που ήταν εγκατεστημένος κατά μήκος της νότιας ακτής του σημερινού Περού, από την 1η χιλιετία π.Χ. μέχρι τις αρχές της μ.Χ. περιόδου. Η ονομασία του προέρχεται από τη χερσόνησο Παράκας, όπου το 1925 ο αρχαιολόγος Χ.Σ. Τέλιο ανακάλυψε, για πρώτη φορά, έναν τάφο του πολιτισμού αυτού. Οι ιδρυτές του πολιτισμού Π. ζούσαν σε μικρές πλινθόκτιστες κατοικίες και ασχολούνταν με την καλλιέργεια της γης, τη συλλογή οστράκων και την αλιεία. Από τη διακόσμηση των πήλινων ειδών τους φαίνεται η επίδραση του πολιτισμού των Σαβέν. Ανεπτυγμένη ήταν η υφαντουργία βαμβακερών και μάλλινων, και η πλεκτική και η επεξεργασία της ψάθας, με την οποία κατασκεύαζαν τα δίχτυα του ψαρέματος. Οι νεκροί ενταφιάζονταν, σε καθιστή στάση, σε υπόγειους θαλάμους ή σε αβαθείς τάφους, που συνήθως ήταν ομαδικοί, κατά φυλές ή κατά οικογένειες. Η εξέταση τεχνητά παραμορφωμένων κρανίων, ορισμένα από τα οποία παρουσιάζουν και ίχνη τρυπανισμού με εργαλεία από οψιδιανό, αποδεικνύει ένα υψηλό επίπεδο ιατρικών γνώσεων. Ένα υφαντό της Παράκας. Ένα σκουλαρίκι της περιόδου μοτσίκα. Ένα ταφικό προσωπείο από χρυσό. Ένα αγγείο με πολύχρωμες διακοσμήσεις της περιόδου νάσκα.